суге́стыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. суге́стыя
Р. суге́стыі
Д. суге́стыі
В. суге́стыю
Т. суге́стыяй
суге́стыяю
М. суге́стыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суге́стыя ж., психол. сугге́стия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сугестыя 5/168

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

суге́стыя, ‑і, ж.

1. Уздзеянне на волю чалавека з мэтай унушыць яму якія‑н. думкі, перакананне пачуцці.

2. Метад псіхатэрапіі — мэтанакіраванае ўздзеянне словам на псіхіку хворага пры яго лячэнні.

[Лац. suggestio — унушэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суге́стыя

(лац. suggestio = унушэнне)

1) уздзеянне на волю чалавека з мэтай унушыць яму пэўныя думкі, перакананні;

2) мэтанакіраванае ўздзеянне словам на псіхіку хворага пры яго лячэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сугге́стия психол. суге́стыя, -тыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтасуге́стыя

(ад аўта- + сугестыя)

самаўплыў на псіхіку, самаўнушэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)