су́біта

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
су́біта - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́біта

(іт. subito = раптоўна, нечакана)

рэзкі, нечаканы пераход пры выкананні музычнага твора (напр. ад вялікай гучнасці да ціхай).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)