суберы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. суберы́н
Р. суберы́ну
Д. суберы́ну
В. суберы́н
Т. суберы́нам
М. суберы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

суберы́н, -ну м., биол. субери́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

субери́н биол. суберы́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)