субарэ́нда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. субарэ́нда
Р. субарэ́нды
Д. субарэ́ндзе
В. субарэ́нду
Т. субарэ́ндай
субарэ́ндаю
М. субарэ́ндзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

субарэ́нда ж., юр. субаре́нда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

субарэнда

т. 15, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

субарэ́нда ж. эк. Únterpacht f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

субарэ́нда

(ад суб- + арэнда)

дагавор, паводле якога арандатар перадае арандаваную ім маёмасць або яе частку ў часовае карыстанне іншай асобе за пэўную плату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

субаре́нда юр. субарэ́нда, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паднайма́нне, ‑я, н.

Найманне (памяшкання або іншай маёмасці) у асноўнага наймальніка; тое, што і субарэнда. // Найманне жылой плошчы ў асноўнага наймальніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sublease

[ˈsʌbli:s]

1.

n.

субарэ́нда f.

2. [,sʌbˈli:s]

v.t

субарандава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

суб...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) другаснасці, пабочнасці, падначаленасці, маласці ў параўнанні з тым, што названа ў базавай аснове, напр.: субпадрад, субпадрадчык, субынспектар, субпрэфект, субарэнда, субпрадукты, субкантынент, субадзінка, субклетачны, субмікронны, суб’ядзерны;

2) знаходжання каля чаго-н., пад чым-н., напр.: субстратасфера, субальпійскі, субарктычны, субсветлавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Úntermiete

f - субарэ́нда, паднаём

zur ~ wóhnen — здыма́ць пако́й у субарэнда́тара (прыватным чынам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)