стяну́ть сов.
1. в разн. знач. сцягну́ць, мног. пасця́гваць;
стя́нуть шине́ль ремнём сцягну́ць шыне́ль рэ́менем;
стяну́ть войска́ к перепра́ве сцягну́ць во́йскі да перапра́вы;
стяну́ть одея́ло со спя́щего сцягну́ць ко́ўдру са спя́чага;
2. (украсть) разг. сцягну́ць, спе́рці;
стяну́ть я́блоко разг. сцягну́ць я́блык;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насця́гваць сов. (во множестве)
1. стяну́ть, стащи́ть; снять; сдёрнуть;
2. стяну́ть;
1, 2 см. сцягну́ць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стя́гивать несов., в разн. знач. сця́гваць; см. стяну́ть 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сцягну́ць сов.
1. стяну́ть, стащи́ть; снять; (резким движением) сдёрнуть;
с. ло́дку з бе́рага — стяну́ть (стащи́ть) ло́дку с бе́рега;
с. ко́ўдру са спя́чага — стащи́ть (стяну́ть, сдёрнуть) одея́ло со спя́щего;
с. бот з нагі́ — стащи́ть (стяну́ть, снять, сдёрнуть) сапо́г с ноги́;
с. мяшкі́ ўніз — стяну́ть мешки́ вниз;
2. (в одно место) стяну́ть; собра́ть;
3. (сжимая, туго перевязать) стяну́ть;
с. шыне́ль рэ́менем — стяну́ть шине́ль ремнём;
4. (унести что-л. далеко) затащи́ть;
дзе́ці ~ну́лі куды́сьці гра́блі — де́ти затащи́ли куда́-то гра́бли;
5. безл. (о судороге) стяну́ть, свести́;
6. разг. (украсть) стащи́ть, стяну́ть;
7. безл. (начать затвердевать) схвати́ть;
на дварэ́ маро́зік, гразь ~ну́ла — на дворе́ моро́зец, грязь схвати́ло;
8. безл. (о воде) уба́виться, сойти́;
пасля́ паво́дкі ваду́ ~ну́ла — по́сле па́водка воды́ уба́вилось (вода́ сошла́)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
назвалака́ць сов., в разн. знач. (во множестве) стащи́ть; стяну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стя́нутый
1. в разн. знач. сця́гнуты;
2. сця́гнуты, спёрты; см. стяну́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасця́гваць сов.
1. (о многом) стяну́ть, стащи́ть; снять; (резким движением — ещё) сдёрнуть;
2. (унести что-л. далеко) затащи́ть;
3. (украсть) стяну́ть, стащи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звалачы́ сов., в разн. знач. стащи́ть; стяну́ть; (волоком — ещё) уволо́чь; (украсть — ещё) своло́чь, стяну́ть, стащи́ть, унести́;
з. мяшкі́ ў ку́чу — стащи́ть (стяну́ть) мешки́ в ку́чу;
ледзь ~лаклі́ вепрука́ з калёс — е́ле стащи́ли кабана́ с теле́ги;
з. з яго́ ко́ўдру — стащи́ть (стяну́ть) с него́ одея́ло;
зло́дзей звало́к паліто́ — вор стащи́л (стяну́л) пальто́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазвалака́ць сов., разг. (о многом)
1. стащи́ть, стяну́ть;
п. бо́ты з ног — стащи́ть (стяну́ть) сапоги́ с ног;
2. унести́; утащи́ть;
3. (в одно место) стащи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сашмаргну́ць сов.
1. (дёрнув, оборвать) сорва́ть, обдёрнуть;
2. (дёрнув, соединить) стяну́ть, затяну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)