стэ́плер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
стэ́плер |
стэ́плеры |
| Р. |
стэ́плера |
стэ́плераў |
| Д. |
стэ́плеру |
стэ́плерам |
| В. |
стэ́плер |
стэ́плеры |
| Т. |
стэ́плерам |
стэ́плерамі |
| М. |
стэ́плеры |
стэ́плерах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
stapler [ˈsteɪplə] n. стэ́плер, сашчэ́пнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stapler
[ˈsteɪplər]
n.
сашчэ́пнік, стэ́плер -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)