Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікстэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| стэ́н | стэ́ны | |
| стэ́наў | ||
| стэ́ну | стэ́нам | |
| стэ́н | стэ́ны | |
| стэ́нам | стэ́намі | |
| стэ́не | стэ́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
стен
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
п’е́за
(
адзінка вымярэння механічнага напружання і ціску, роўная ціску аднаго
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)