сты́кер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сты́кер |
сты́керы |
| Р. |
сты́кера |
сты́кераў |
| Д. |
сты́керу |
сты́керам |
| В. |
сты́кер |
сты́керы |
| Т. |
сты́керам |
сты́керамі |
| М. |
сты́керы |
сты́керах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сты́кер
(англ. sticker, ад stick = наклейваць)
этыкетка, ярлык, якія наклейваюцца на тавар.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сты́кер-паке́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сты́кер-паке́т |
сты́кер-паке́ты |
| Р. |
сты́кер-паке́та |
сты́кер-паке́таў |
| Д. |
сты́кер-паке́ту |
сты́кер-паке́там |
| В. |
сты́кер-паке́т |
сты́кер-паке́ты |
| Т. |
сты́кер-паке́там |
сты́кер-паке́тамі |
| М. |
сты́кер-паке́це |
сты́кер-паке́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
sticker [ˈstɪkə] n.
1. сты́кер, ліпу́чая накле́йка, нале́пка; цэ́тлік; афі́ша;
a price sticker цэ́ннік
2. чалаве́к з пастая́ннымі звы́чкамі і схі́льнасцямі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)