сты́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Чым-н. вострым пакалоць у многіх месцах, усюды.

|| незак. сты́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сты́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сты́каю сты́каем
2-я ас. сты́каеш сты́каеце
3-я ас. сты́кае сты́каюць
Прошлы час
м. сты́каў сты́калі
ж. сты́кала
н. сты́кала
Загадны лад
2-я ас. сты́кай сты́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час сты́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стыка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стыка́ю стыка́ем
2-я ас. стыка́еш стыка́еце
3-я ас. стыка́е стыка́юць
Прошлы час
м. стыка́ў стыка́лі
ж. стыка́ла
н. стыка́ла
Загадны лад
2-я ас. стыка́й стыка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стыка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стыка́ць несов., спец. стыка́ть;

с. канцы́ про́вада — стыка́ть концы́ про́вода

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Чым‑н. вострым пакалоць у многіх месцах, усюды.

стыка́ць, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак., што.

Разм. Злучаць, змацоўваць канцы чаго‑н. Стыкаць канцы провада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стыка́ць ‘зводзіць, сварыцца’ (Янк. 3., Сл. рэг. лекс.), ‘падбухторваць’ (Ян.). Гл. сутыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стыка́ть несов., спец. стыка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сты́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сты́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сты́каны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сты́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саткну́ць сов., разг. соткну́ть; см. стыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)