стыгматы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. стыгматы́зм
Р. стыгматы́зму
Д. стыгматы́зму
В. стыгматы́зм
Т. стыгматы́змам
М. стыгматы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стыгматы́зм, -му м., ист., мед. стигмати́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стигмати́зм ист., мед. стыгматы́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)