стушо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стушо́ўваю стушо́ўваем
2-я ас. стушо́ўваеш стушо́ўваеце
3-я ас. стушо́ўвае стушо́ўваюць
Прошлы час
м. стушо́ўваў стушо́ўвалі
ж. стушо́ўвала
н. стушо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. стушо́ўвай стушо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стушо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стушо́ўваць несов. стушёвывать; см. стушава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стушо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да стушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; зак., што.

1. Тушуючы, зрабіць непрыкметным і паступовым пераход ад цёмнага да светлага колеру (спец.).

С. плоскасць.

2. перан. (разм.). Зрабіць менш прыкметным, выразным; згладзіць.

Час стушаваў гора.

|| незак. стушо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. стушо́ўванне, -я, н. і стушо́ўка, -і, ДМ -шо́ўцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стушёвывать несов., прям., перен. стушо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. стушоўваць — стушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стушо́ўванне ср. стушёвка ж.; см. стушо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стушо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да стушавацца.

2. Зал. да стушоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стушо́ўвацца несов., возвр., страд., прям., перен. стушёвываться; см. стушава́цца, стушо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)