сту́пацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сту́паюся |
сту́паемся |
| 2-я ас. |
сту́паешся |
сту́паецеся |
| 3-я ас. |
сту́паецца |
сту́паюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сту́паўся |
сту́паліся |
| ж. |
сту́палася |
| н. |
сту́палася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
сту́пайся |
сту́пайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
сту́паўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сту́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Стаміцца, многа тупаючы. — А я што, — заскрыпела .. [старая], — камень? Мне мора трэба? Ты вось ляжы, як пан, а я табе ўсюды спраўлюся. Скулу! Ступаліся ногі за ўсім... Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)