студэ́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. студэ́нтка студэ́нткі
Р. студэ́нткі студэ́нтак
Д. студэ́нтцы студэ́нткам
В. студэ́нтку студэ́нтак
Т. студэ́нткай
студэ́нткаю		 студэ́нткамі
М. студэ́нтцы студэ́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

студэ́нтка ж. студе́нтка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

студэ́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да студэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

студэ́нтка ж. Studéntin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

студэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Навучэнец вышэйшай навучальнай установы.

|| ж. студэ́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. студэ́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузовка студэ́нтка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

студе́нтка студэ́нтка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

втузовка ж. студэ́нтка вышэ́йшай тэхні́чнай навуча́льнай устано́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Studéntin

f -, -nen студэ́нтка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

studentka

ж. студэнтка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)