Студзя́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Студзя́нка
Р. Студзя́нкі
Д. Студзя́нцы
В. Студзя́нку
Т. Студзя́нкай
Студзя́нкаю
М. Студзя́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сту́дня

1. Калодзеж (БРС); калодзеж з асверам або з драўляным шосцікам ці калаўротам (Віц. Нік. 1895, Докш., Ів., Лаг., Маг. 1745 ІЮМ, вып. XXX, ч. 1, № 139, Навагр., Нясв., Паст., Сен., Касп., Смал., Смарг., Сміл. Шат., Стаўбц.). Тое ж сту́льня (Ваўк. Сцяшк.).

2. Прасечаная палонка на рацэ (Лёзн.).

□ в. Сту́дзіна Рэч (Макс, Пр. 62), в. Студзя́нка Барыс. (Макс. 332), в. Студзянец Клім.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)