стрэ́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. гл. страха.

2. Навес (калодзежа і пад.).

Студня са стрэшкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрэ́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стрэ́шка стрэ́шкі
Р. стрэ́шкі стрэ́шак
Д. стрэ́шцы стрэ́шкам
В. стрэ́шку стрэ́шкі
Т. стрэ́шкай
стрэ́шкаю		 стрэ́шкамі
М. стрэ́шцы стрэ́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стрэ́шка ж.

1. уменьш.-ласк. кро́велька;

2. (над колодцем и т.п.) наве́с м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрэ́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Памянш.-ласк. да страха. Стары хлявец без падваротні, Гумно са стрэшкай пасівелай, Абросшай мохам, абапрэлай, Прыгрэбнік, хата — ўсё дачыста Казала ясна, галасіста Аб непарадку, запусценні. Колас.

2. Невялікая страха. [Дзед:] — Я ж учора тупаў каля гэтага вулля. Думаў адчыніць нават стрэшку, праверыць, ці няма там якіх навін. Якімовіч.

3. Навес (у калодзежы і пад.). Блізка ад вуліцы проці першага ганка стаяла студня са стрэшкай, зробленай з новых, жоўтых, пагабляваных сасновых цалёвак. Пташнікаў. А гаспадыні ўжо поркаліся на летняй кухні, пад стрэшкай. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэ́шка ж памянш

1. kléines Dach;

2. (паветка) Schútzdach n, Schírmdach n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

страха́, -і́, ДМ страсе́, мн. стрэ́хі і (з ліч. 2, 3, 4) страхі́, стрэх, ж.

1. Верхняя покрыўная частка будынка, якая засцерагае яго ад атмасферных з’яў.

Саламяная с.

Шыферная с.

Чарапічная с.

2. перан. Пра дом, прытулак.

Мець страху над галавой.

|| памянш. стрэ́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Стрэ́шка. Гл. страха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абапрэ́лы, -ая, -ае.

Які абгніў, папрэў з усіх бакоў.

Абапрэлая стрэшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэнт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Парусінавая стрэшка, якая засцерагае ад сонца, дажджу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шэд, ‑а, М ‑дзе, м.

Стрэшка, пад якой размяшчаюцца клеткі на зверафермах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)