Стрэта (муз.) 10/648

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

стрэ́та

(іт. stretta)

1) паскарэнне музычнага тэмпу;

2) заключны раздзел музычнага твора, які праходзіць у асабліва хуткім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стрэ́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стрэ́ты стрэ́тая стрэ́тае стрэ́тыя
Р. стрэ́тага стрэ́тай
стрэ́тае		 стрэ́тага стрэ́тых
Д. стрэ́таму стрэ́тай стрэ́таму стрэ́тым
В. стрэ́ты (неадуш.)
стрэ́тага (адуш.)		 стрэ́тую стрэ́тае стрэ́тыя (неадуш.)
стрэ́тых (адуш.)
Т. стрэ́тым стрэ́тай
стрэ́таю		 стрэ́тым стрэ́тымі
М. стрэ́тым стрэ́тай стрэ́тым стрэ́тых

Кароткая форма: стрэ́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)