стрэ́лачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які пераводзіць стрэлкі на рэйкавым пуці.

◊

Стрэлачнік вінаваты (разм., іран.) — ужыв. ў выпадках, калі віну за няўдачу ўскладаюць на нізавога выканаўцу.

|| ж. стрэ́лачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрэ́лачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стрэ́лачнік стрэ́лачнікі
Р. стрэ́лачніка стрэ́лачнікаў
Д. стрэ́лачніку стрэ́лачнікам
В. стрэ́лачніка стрэ́лачнікаў
Т. стрэ́лачнікам стрэ́лачнікамі
М. стрэ́лачніку стрэ́лачніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрэ́лачнік м., ж.-д. стре́лочник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрэ́лачнік, ‑а, м.

Рабочы, які пераводзіць стрэлкі на рэйкавым пуці.

•••

Стрэлачнік вінаваты (іран.) — ужываецца ў тых выпадках, калі ўсю адказнасць за няўдачу, катастрофу ўскладаюць на нізавога выканаўцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэ́лачнік м. чыг. Wéichensteller m -s, -; Wéichenwärter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

switchman [ˈswɪtʃmən] n. (pl. -men) стрэ́лачнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стре́лочник ж.-д. стрэ́лачнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрэ́лачніца, ‑ы, ж.

Жан. да стрэлачнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwrotniczy

м. стрэлачнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wéichensteller

m -s, - стрэ́лачнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)