стрыжы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стрыжы́ны стрыжы́ная стрыжы́нае стрыжы́ныя
Р. стрыжы́нага стрыжы́най
стрыжы́нае		 стрыжы́нага стрыжы́ных
Д. стрыжы́наму стрыжы́най стрыжы́наму стрыжы́ным
В. стрыжы́ны (неадуш.)
стрыжы́нага (адуш.)		 стрыжы́ную стрыжы́нае стрыжы́ныя (неадуш.)
стрыжы́ных (адуш.)
Т. стрыжы́ным стрыжы́най
стрыжы́наю		 стрыжы́ным стрыжы́нымі
М. стрыжы́ным стрыжы́най стрыжы́ным стрыжы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стрыжы́ны стрижи́ный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрыжы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стрыжа, належыць яму. Абрыў, быццам пчаліныя соты, увесь у стрыжыных норах. Сяркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)