струпе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
струпе́ю |
струпе́ем |
| 2-я ас. |
струпе́еш |
струпе́еце |
| 3-я ас. |
струпе́е |
струпе́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
струпе́ў |
струпе́лі |
| ж. |
струпе́ла |
| н. |
струпе́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
струпе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
струпе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Ледзь праяўляць жыццё. // Стаць трупам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
струпяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм.
1. Тое, што і струпець.
2. перан. Вельмі спужацца, скамянець ад страху. Калі назвалі Арсенева прозвішча,.. [Пронька] аж струпянеў ад страху, чуў, як адняліся ногі. Каваленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)