стру́кавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. стру́кавыя
Р. стру́кавых
Д. стру́кавым
В. стру́кавыя
Т. стру́кавымі
М. стру́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стру́кавыя сущ., мн., бот. бобо́вые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стру́кавы і струко́вы, -ая, -ае.

Са струкамі, у струках.

Струкавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стру́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́кавы стру́кавая стру́кавае стру́кавыя
Р. стру́кавага стру́кавай
стру́кавае		 стру́кавага стру́кавых
Д. стру́каваму стру́кавай стру́каваму стру́кавым
В. стру́кавы (неадуш.)
стру́кавага (адуш.)		 стру́кавую стру́кавае стру́кавыя (неадуш.)
стру́кавых (адуш.)
Т. стру́кавым стру́кавай
стру́каваю		 стру́кавым стру́кавымі
М. стру́кавым стру́кавай стру́кавым стру́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стру́кавы і струко́вы, ‑ая, ‑ае.

Са струкамі, у струках. Струкавыя травы. Струкавыя культуры. // З зярнятамі ў струках. Струковая фасоля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)