стро́мы, -ая, -ае.

Вельмі круты.

Стромая скала.

|| наз. стро́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стро́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стро́мы стро́мая стро́мае стро́мыя
Р. стро́мага стро́май
стро́мае		 стро́мага стро́мых
Д. стро́маму стро́май стро́маму стро́мым
В. стро́мы (неадуш.)
стро́мага (адуш.)		 стро́мую стро́мае стро́мыя (неадуш.)
стро́мых (адуш.)
Т. стро́мым стро́май
стро́маю		 стро́мым стро́мымі
М. стро́мым стро́май стро́мым стро́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стро́мы (предельно крутой) отве́сный, круто́й;

~мая скала́ — отве́сная скала́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́мы, ‑ая, ‑ае.

Вельмі круты. Скалісты, ззаду асветлены прам[янямі] бераг быў стромы, як сцяна, высокі — больш за дзвесце метраў. Брыль. Рака ўвесь час пятляе, па абодва бакі яе шырокія заліўныя лугі. На заваротах — адзін бераг нізкі, пясчаны, другі — стромы, круты. Сачанка. [Дзеці] павольна абышлі ўжо тры бакі будыніны і цяпер павінны былі выйсці на чацвёрты бок, што выходзіў на стромы адхон. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́мкі, стро́мы

1. гл стрoмісты;

2. (роўны і высокі) schlank empórragend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стро́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стро́ма стро́мы
Р. стро́мы стро́м
Д. стро́ме стро́мам
В. стро́му стро́мы
Т. стро́май
стро́маю		 стро́мамі
М. стро́ме стро́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

craggy [ˈkrægi] adj.

1. скалі́сты, бага́ты ска́ламі

2. круты́, стро́мкі, стро́мы

3. грубава́ты, вуглава́ты (твар)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

urwisty

абрывісты, круты, стромы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Stéilküste

f -, -n стро́мы [стро́мкі] бе́раг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вертыка́льны

(лац. verticalis)

стромы, перпендыкулярны лініі гарызонту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)