страі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. страю́ стро́ім
2-я ас. стро́іш стро́іце
3-я ас. стро́іць стро́яць
Прошлы час
м. страі́ў страі́лі
ж. страі́ла
н. страі́ла
Загадны лад
2-я ас. страі́ страі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час страі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

страі́ць сов. строи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

строи́ть сов. страі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́страіць ​1, ‑страю, ‑страіш, ‑страіць; зак.

1. каго-што. Паставіць строем. Выстраіць полк. □ Дайшоўшы да размяшчэння часці, Ягораў загадаў выстраіць батальён, маўкліва прайшоў паўз строй. Краўчанка. // Размясціць у пэўным парадку. Выстраіць чаргу.

2. што. Разм. Пабудаваць, выбудаваць. [Гусляр:] — Хорам выстраіў ты свайму воку так міл. Купала.

вы́страіць ​2, ‑страю, ‑страіш, ‑страіць; зак., каго.

Разм. Адзець па-святочнаму; убраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́ены I строённый; см. страі́ць

стро́ены II в разн. знач. стро́енный; см. стро́іць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)