Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
губля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1.Страчвацца, прападаць. Дробныя рэчы часта губляюцца.
2. Рабіцца непрыметным, нябачным, выпадаць з поля зроку. Аляксей Гарачун задуменна паглядзеў уздоўж састава. Канец яго губляўся недзе ў цемры.Васілёнак.Цяжка разгледзець унізе кварталы горада — усё губляецца ў дыме, які валіць з заводскіх комінаў.Новікаў.// Рабіцца нячутным (пра гукі). Жудасная цішыня, а ў гэтай цішыні плылі нейкія далёкія, глухія гукі і губляліся...Колас.// Перастаць прасочвацца, губляючыся ў далёкім мінулым. Пачатак вырошчвання збожжавых раслін губляецца ў глыбокай старажытнасці.
3. Станавіцца слабейшым, паступова страчвацца. А далей усё пачало рабіцца, як у сне, калі многія дэталі паўстаюць перад табою выразнымі да болю, а некаторыя губляюцца, і пасля цяжка прыпомніць іх.Паслядовіч.
4. Траціць самавалоданне, бянтэжыцца ад хвалявання. Абстраляны чалавек не так губляецца ў цяжкіх абставінах, у яго воля да перамогі не паралізуецца страхам.Новікаў.
5.Зал.да губляць.
•••
Губляцца ў здагадках — не ведаць, на якім з меркаванняў спыніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lose
[lu:z]1.
v., lost, losing, v.t.
1) губля́ць
He lost his book — Ён згубі́ў сваю́ кні́гу
2) тра́ціць, стра́чваць
to lose patience — стра́ціць цярплі́васьць
to lose one’s head — здурэ́ць
3) прайграва́ць (гро́шы, закла́д)
4) марнава́ць (час, наго́ду)
2.
v.i.
губля́цца, стра́чвацца
to get lost — згубі́цца
The ship and its crew were lost — Карабе́ль і яго́ная кама́нда згубі́ліся або́ былі́ стра́чаныя
•
- lose oneself
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)