стра́тны, -ая, -ае.

Які вядзе да страты.

Стратнае гаспадаранне.

|| наз. стра́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стра́тны стра́тная стра́тнае стра́тныя
Р. стра́тнага стра́тнай
стра́тнае		 стра́тнага стра́тных
Д. стра́тнаму стра́тнай стра́тнаму стра́тным
В. стра́тны (неадуш.)
стра́тнага (адуш.)		 стра́тную стра́тнае стра́тныя (неадуш.)
стра́тных (адуш.)
Т. стра́тным стра́тнай
стра́тнаю		 стра́тным стра́тнымі
М. стра́тным стра́тнай стра́тным стра́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стра́тны убы́точный, накла́дный;

○ ~ныя цэ́ны — бро́совые це́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які вядзе да страты, прыносіць страту. Стратны продаж. Стратная капальня.

•••

Стратная цана (спец.) гл. цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́тны эк. verlústbringend; náchteilig (нявыгадны);

стра́тнае прадпрые́мства ein verlústbringender [únrentabler] Betríeb

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пла́нава-стра́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пла́нава-стра́тны пла́нава-стра́тная пла́нава-стра́тнае пла́нава-стра́тныя
Р. пла́нава-стра́тнага пла́нава-стра́тнай
пла́нава-стра́тнае		 пла́нава-стра́тнага пла́нава-стра́тных
Д. пла́нава-стра́тнаму пла́нава-стра́тнай пла́нава-стра́тнаму пла́нава-стра́тным
В. пла́нава-стра́тны (неадуш.)
пла́нава-стра́тнага (адуш.)		 пла́нава-стра́тную пла́нава-стра́тнае пла́нава-стра́тныя (неадуш.)
пла́нава-стра́тных (адуш.)
Т. пла́нава-стра́тным пла́нава-стра́тнай
пла́нава-стра́тнаю		 пла́нава-стра́тным пла́нава-стра́тнымі
М. пла́нава-стра́тным пла́нава-стра́тнай пла́нава-стра́тным пла́нава-стра́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убы́точный стра́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфіцы́тны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць дэфіцыт (у 1 знач.); стратны.

Дэфіцытнае прадпрыемства.

2. Які не задавальняе попыту; недастатковы ў колькасных адносінах.

Дэфіцытныя тавары.

|| наз. дэфіцы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

detrimental

[,detrɪˈmentəl]

adj.

шко́дны; стра́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verlústbringend

a стра́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)