стра́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стра́сны стра́сная стра́снае стра́сныя
Р. стра́снага стра́снай
стра́снае		 стра́снага стра́сных
Д. стра́снаму стра́снай стра́снаму стра́сным
В. стра́сны (неадуш.)
стра́снага (адуш.)		 стра́сную стра́снае стра́сныя (неадуш.)
стра́сных (адуш.)
Т. стра́сным стра́снай
стра́снаю		 стра́сным стра́снымі
М. стра́сным стра́снай стра́сным стра́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стра́сны, -ая, -ае.

1. Пранікнуты моцным пачуццём, нястрымны ў сваім праяўленні.

Страсная прамова (прасякнутая натхненнем). Страсныя спрэчкі.

2. Які цалкам аддаецца якой-н. справе, моцна ахоплены чым-н.

С. калекцыянер.

С. барацьбіт за незалежнасць.

3. Здольны на моцнае каханне, страсць; палкі, гарачы.

С. чалавек.

С. пацалунак.

|| наз. стра́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́сны (пылкий, чувственный) стра́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі моцны, нястрымны ў сваім праяўленні (пра пачуцці). Дзейнасць пісьменнікаў прасякнута вялікім імкненнем адлюстраваць веліч і героіку свайго часу, страсным жаданнем сказаць сваё новае слова. Пшыркоў. // Пранікнуты моцным пачуццём, уздымам, натхненнем. Страсныя спрэчкі. □ Рэвалюцыйная эпоха патрабавала баявога, страснага, палітычнадзейснага слова. Івашын.

2. Які з вялікім уздымам адносіцца да чаго‑н., цалкам аддаецца якой‑н. справе. Страсны барацьбіт за шчасце народа. // Уласцівы такому чалавеку, які належыць яму. Была ціша, і толькі здалёк, з танцавальнай пляцоўкі, далятаў сумны і страсны голас спевака: круцілі пласцінку. Караткевіч.

3. Здольны на моцнае каханне, страсць. Страсны чалавек. // Вельмі палкі, гарачы. Яшчэ трапяталіся смехам вейкі, як .. [Рэня] ўздыхнула і раптам парыўчата абняла .. [Алёшку], страсным пацалункам апаліла анямеўшыя губы яго, выхапіла з рук самавар і хутка знікла за форткай. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́сны разм.

1. (пра чалавека) léidenschaftlich; hítzig, héftig (гарачы); féurig (палкі); begéistert, passioníert (пра музыкантаў і г. д.);

2. (жаданне) léidenschaftlich, héiß, glühend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патэты́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Поўны пафасу, усхваляваны, страсны.

П. стыль.

Патэтычная прамова.

|| наз. патэты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фана́т, -а, мн. -ы, -аў, м.

Страсны прыхільнік каго-, чаго-н. (артыста, музычнай групы і пад.).

|| ж. фана́тка, -і, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Поўны пафасу, усхваляваны, страсны. Патэтычны стыль. Патэтычная прамова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палымя́ны, -ая, -ае.

1. Які мае ярка-чырвоны колер, колер полымя.

П. захад.

2. перан. Вельмі палкі, страсны, моцны (высок.).

П. патрыёт.

Палымяная прамова.

|| наз. палымя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hot-blooded [ˌhɒtˈblʌdɪd] adj.

1. стра́сны, па́лкі

2. запа́льчывы, гара́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)