Verbum

анлайнавы слоўнік

страсе́нне, -я, н.

Захворванне галаўнога мозга ў выніку траўмы галавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страсе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

страсе́нне ср. сотрясе́ние;

с. мо́згу — сотрясе́ние мо́зга

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страсенне галаўнога мозга

т. 15, с. 199

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

concussion [kənˈkʌʃn] n.

1. страсе́нне, штуршо́к;

concussion of the brain страсе́нне мо́зга

2. канту́зія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сотрясе́ние

1. трасе́нне, -ння ср., страсе́нне, -ння ср.;

2. психол. узрушэ́нне, -ння ср.;

3. / сотрясе́ние мо́зга мед. страсе́нне мазго́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trzęsienie

н. трасенне, страсенне;

trzęsienie ziemi — землетрасенне; землятрус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wstrząs, ~u

м.

1. страсенне;

wstrząs mózgu мед. страсенне мазгоў;

2. мед. шок;

wstrząs nerwowy — нервовы шок;

3. узрушэнне;

4. удар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Erschütterung

f -, -en

1) (мо́цнае) узрушэ́нне

2) вібра́цыя, страсе́нне (зямлі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)