стра́нник

1. вандро́ўнік, -ка м., падаро́жны, -нага м., падаро́жнік, -ка м.;

2. уст. (странствующий богомолец) багамо́лец, -льца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

багамо́лец, -льца ж. богомо́лец, стра́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

путеше́ственник падаро́жнік, -ка м.; (странник) вандро́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́ннический

1. вандро́ўніцкі, падаро́жніцкі;

2. багамо́льніцкі; см. стра́нник;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаро́жнік м.

1. путеше́ственник; пу́тник, стра́нник; прое́зжий, прохо́жий;

2. бот. споры́ш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́тник падаро́жны, -нага м., падаро́жнік, -ка м.; (странник) вандро́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вандро́ўнік м.

1. путеше́ственник, пу́тник;

2. (человек, странствующий пешком) стра́нник; скита́лец;

3. см. качэ́ўнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаро́жны

1. прил. доро́жный, путево́й;

2. в знач. сущ. путеше́ственник; пу́тник, стра́нник; прое́зжий, прохо́жий;

3. прил., ист. прого́нный;

~ныя гро́шы — прого́нные де́ньги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)