Verbum

анлайнавы слоўнік

страна́ ж.

1. (местность, край) краі́на, -ны ж., край, род. кра́ю м., старо́нка, -кі ж.;

в жа́рких стра́нах у цёплых края́х;

2. (государство) краі́на, -ны ж.;

по всей стране́ па ўсёй краі́не;

стра́ны све́та геогр. кіру́нкі све́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страна

Том: 32, старонка: 454.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

краі́на ж.

1. (государство) страна́;

2. ме́стность; край м., страна́;

го́рная к. — го́рная страна́ (ме́стность);

цёплыя краі́ны — тёплые края́ (стра́ны)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няпоўнагало́ссе, -я, н.

У мовазнаўстве: наяўнасць у стараславянскай мове ў каранёвых марфемах спалучэнняў ра, ла, ре, ле паміж зычнымі, што адпавядаюць усходнеславянскім оро, оло, ере, напр.: страна — сторона, прохладный — холодный, млеко — молоко.

|| прым. няпоўнагало́сны, -ая, -ае.

Няпоўнагалосныя спалучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Старана́ ‘бок’; ‘напрамак свету’, ‘край, краіна’, ‘бок (у судзе)’, ‘бок (у адзенні)’, ‘бок гумна; прыстаронак’ (ТСБМ, Ласт., Стан., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), сторона́ ‘бок, бакавіна’, ‘край, мясцовасць’ (ТС), ст.-бел. сторона ‘край, краіна’, ‘напрамак’, ‘супрацьстаўныя групы’, ‘юрыдычная асоба’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 69). Параўн. укр., рус. сторона́, стараж.-рус. сторона, польск., в.-луж., н.-луж. strona, палаб. stárna, чэш., славац. strana, серб.-харв. стра́на, славен. strána, балг. страна́, макед. страна, ст.-слав. страна. Прасл. *storna утворана з суф. ‑na ад прасл. *sterti (гл. прасціраць), якое, у сваю чаргу, ад і.-е. *ster‑ ‘тс’. Гл. Слаўскі, SP, 1, 116; Шустар-Шэўц, 1364–1365; Бязлай, 3, 323. Роднасныя лат. stara ‘паласа’, ст.-інд. str̥ṇā́ti, str̥ṇā́ti ‘разлёгся’, лац. sternō ‘рассыпаць, распасцерці’, sternere ‘сыпаць, сцяліць’. Гл. Фасмер, 3, 768 з літ-рай; Глухак, 586–587.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эльдара́да нескл., ср., книжн. (страна сказочных богатств и чудес) эльдора́до

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

необъя́тный неабся́жны, неабды́мны; (беспредельный) бязме́жны;

необъя́тная страна́ неабся́жная (неабды́мная, бязме́жная) краі́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГА́НА, Аўхар,

протадзяржава, якая існавала ў Зах. Афрыцы на тэр. сучасных Маўрытаніі (паўд. ч.) і Малі (зах. ч.) у 4—13 ст. Паводле пісьмовых крыніц вядома з 8 ст. Сталіца — г. Кумбі-Сале. Этн. аснова — народ санінке. Мела армію ў 200 тыс. чал., у т. л. 40 тыс. лучнікаў. Была буйнейшым пастаўшчыком золата ў краіны Магрыба. Правіцелі Ганы кантралявалі транзітны гандаль золатам і соллю, абкладалі яго высокай пошлінай. У 1076 сталіцу Ганы заваявалі Альмаравіды. У выніку паўстання 1087 краіна вызвалілася, аднак у хуткім часе пачаўся яе распад. У 1240 Гана канчаткова трапіла пад уладу протадзяржавы Малі. Ад гіст. Ганы назва сучаснай дзяржавы Гана.

Літ.:

Куббель Л.Е. «Страна золота» — века, культуры, государства. 2 изд. М., 1990.

т. 5, с. 17

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Cujus regio, ejus lingua

Чыя краіна, таго і мова.

Чья страна, того и язык.

бел. Сярод варон жыўшы ‒ варонай і каркай.

рус. В какой народ попадёшь, такую шапку наденешь. Чьё кушаю, того и слушаю. С воронами летать ‒ по-вороньи каркать. В каком народе живёшь, того и обычая держись. Где жить, тем богам и молиться.

фр. Celui louer devons de qui le pain mangeons (Должны хвалить того, чей хлеб едим).

англ. To lump it (Волей-неволей мириться с чем-либо).

нем. Mit den Wölfen muß man heulen (С волками нужно выть).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

старо́нка ж.

1. прям., перен. страни́ца;

на ~ках кні́гі — на страни́цах кни́ги;

~кі гісто́рыі — страни́цы исто́рии;

2. уменьш.-ласк. (местность, страна) сторона́, край м., сторо́нка;

ро́дная с. — родна́я сторона́ (сторо́нка), родно́й край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)