стракатня́, -і́, ж. (разм.).

Тое, што і строкат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стракатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. стракатня́
Р. стракатні́
Д. стракатні́
В. стракатню́
Т. стракатнёй
стракатнёю
М. стракатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стракатня́ ж., разг. стрекотня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стракатня́, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і строкат. Зыбкае балота ўздрыганулася ад стракатні кулямётаў, аўтаматаў, вінтовак. Шчарбатаў. Ілонка .. некаторы час моўчкі, глядзела па .. [савецкіх турыстаў], не ўмешваючыся ў агульную стракатню дзятвы. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрекотня́ разг. стракатня́, -ні́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chirr

[tʃɜ:r]

1.

v.i.

страката́ць

2.

n.

страката́ньне n., стро́кат -у m., стракатня́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)