сто́чвацца гл. стачыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сто́чваецца сто́чваюцца
Прошлы час
м. сто́чваўся сто́чваліся
ж. сто́чвалася
н. сто́чвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́чвацца I несов., страд. ста́чиваться; иста́чиваться; см. сто́чваць I

сто́чвацца II несов., страд. иста́чиваться; см. сто́чваць II

сто́чвацца III несов., страд. ста́чиваться, сшива́ться; сра́щиваться, свя́зываться; см. сто́чваць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́чвацца ​1, ‑аецца; незак.

Зал. да сточваць ​1.

сто́чвацца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да сточваць ​2.

сто́чвацца ​3, ‑аецца; незак.

Зал. да сточваць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., сто́чыцца; зак.

Стаць тонкім, вузкім у выніку тачэння (пра нож, лязо).

|| незак. сто́чвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ута́чиваться​I несов., страд. сто́чвацца; см. ута́чивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изъеда́ться страд.

1. з’яда́цца; сто́чвацца;

2. раз’яда́цца; см. изъеда́ть​ 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иста́чиваться​I несов., возвр., страд. (изнашиваться точением) сто́чвацца, зво́стрывацца; см. источи́ться, иста́чивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́чиваться​II несов.

1. (становиться тонким, узким в результате долгого употребления) зраза́цца, зрэ́звацца; см. сточи́ться;

2. страд. сто́чвацца; зраза́цца, зрэ́звацца; см. ста́чивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)