сторо́нний уст. пабо́чны;

сторо́нние дела́ пабо́чная спра́вы;

сторо́ннее сообще́ние пабо́чнае паведамле́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сторонний

Том: 32, старонка: 433.

img/32/32-433_2250_Сторонний.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

пабо́чны

1. посторо́нний;

2. (не главный) побо́чный, сторо́нний;

~ныя акалі́чнасці — побо́чные обстоя́тельства;

3. побо́чный, внебра́чный;

~нае сло́ваграм. вво́дное сло́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старо́нні

1. посторо́нний, сторо́нний;

во́кам ~нняга чалаве́ка — гла́зом посторо́ннего (сторо́ннего) челове́ка;

2. (внутренне чуждый) чужо́й;

ён усяму́ і ўсім с. — он всему́ и всем чужо́й;

3. в знач. сущ. посторо́нний, чужо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)