сторо́жка старо́жка, -кі ж., варто́ўня, -ні ж., вартаўні́чая бу́дка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варто́ўня ж., разг. сторо́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вартаўні́чы

1. сторожево́й, карау́льный;

2.: ~чая бу́дка сторо́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карау́лка разг. караву́лка, -кі ж.; (сторожка) старо́жка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Старо́жка ‘памяшканне для стоража; невялікая хатка’ (ТСБМ, ТС), разм. ‘жанчына-стораж’ (ТСБМ). У першым значэнні з рус. сторо́жка ‘тс’, у другім — наватвор ад стораж (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карау́льня караву́лка, -кі ж.; (сторожка) старо́жка, -кі ж., разг. варто́ўня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старо́жка ж.

1. (помещение для сторожа) сторо́жка, карау́льня;

2. разг. (женщина-сторож) сторожи́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)