сто́млены, -ая, -ае.

Абяссілены, змораны цяжкай работай ці якім-н. заняткам.

Стомленая маці.

Стомленаму (наз.) трэба адпачыць.

|| наз. сто́мленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́млены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сто́млены сто́мленая сто́мленае сто́мленыя
Р. сто́мленага сто́мленай
сто́мленае		 сто́мленага сто́мленых
Д. сто́мленаму сто́мленай сто́мленаму сто́мленым
В. сто́млены (неадуш.)
сто́мленага (адуш.)		 сто́мленую сто́мленае сто́мленыя (неадуш.)
сто́мленых (адуш.)
Т. сто́мленым сто́мленай
сто́мленаю		 сто́мленым сто́мленымі
М. сто́мленым сто́мленай сто́мленым сто́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сто́млены сто́мленая сто́мленае сто́мленыя
Р. сто́мленага сто́мленай
сто́мленае		 сто́мленага сто́мленых
Д. сто́мленаму сто́мленай сто́мленаму сто́мленым
В. сто́млены (неадуш.)
сто́мленага (адуш.)		 сто́мленую сто́мленае сто́мленыя (неадуш.)
сто́мленых (адуш.)
Т. сто́мленым сто́мленай
сто́мленаю		 сто́мленым сто́мленымі
М. сто́мленым сто́мленай сто́мленым сто́мленых

Кароткая форма: сто́млена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́млены

1. прич. утомлённый, изма́янный, ума́янный;

2. прил. уста́лый, утомлённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад стаміць.

2. у знач. прым. Абяссілены, змораны цяжкай работай ці якім‑н. іншым заняткам. Стомлены хлопец цяжка ўзняўся з сядзення, з сэрцам узяўся за .. лапату і .. стаў падкідваць вугаль. Лынькоў. Тады з неба — глыбокага звона — Горда падае стомлены жаўранак. А за ім доўга яшчэ Асыпаецца, як лісце з дрэў, Яго песня... Сіпакоў. / у знач. наз. сто́млены, ‑ага, м. Стомленаму прыемна легчы адпачыць на свежым духмяным сене. Машара. // Які выяўляе стомленасць. Як бы знарок марудзячы прызнавацца, чаго прыйшоў, Пазняк аглядаў стомленым позіркам сцены, увешаныя фотакарткамі. Дуброўскі. У акне адбіваўся крышку стомлены, немалады ўжо твар жанчыны, адбіваўся чырвоны шалік, шэрае паліто. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́млены müde, matt, ermüdet; erschöpft (змардаваны);

сто́млены вы́гляд müdes [erschöpftes] Áussehen;

сто́млены го́лас mátte [schwáche] Stímme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

растомлённый (ве́льмі) сто́млены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знясі́лены, -ая, -ае.

Крайне стомлены, абяссілены, які сведчыць пра знясіленне.

З. арганізм.

|| наз. знясі́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбі́ты, -ая, -ае (разм.).

Які страціў бадзёрасць, бяссільны, стомлены.

Адчуваць сябе разбітым.

|| наз. разбі́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зае́зджаны, -ая, -ае (разм.).

1. Стомлены, змучаны.

З. конь.

2. Даўно вядомы ўсім, збіты.

Заезджаная тэма.

З. жарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)