столи́ца сталі́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

столица

Том: 32, старонка: 405.

img/32/32-405_2150_Столица.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

сталі́ца ж. столи́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сталі́ца ‘галоўны горад дзяржавы; цэнтр’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), столі́ца ‘цэнтр чаго-небудзь’ (ТС), ст.-бел. столица ‘тс’ (XVII ст., Карскі, 1, 415). З польск. stolica ‘трон, галоўны горад’ як чэшскае семантычнае запазычанне, гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 340; Кохман, Stosunki, 129–130.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)