столбе́ц м. слупо́к, -пка́ м., кало́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
коло́нкаII ж. (столбец) кало́нка, -кі ж., слупо́к, -пка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кало́нка ж.
1. коло́нка;
га́завая к. — га́зовая коло́нка;
2. коло́нка, столбе́ц м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слупо́к, -пка́ м.
1. уменьш. сто́лбик;
2. сто́лбик;
с. тэрмо́метра — сто́лбик термо́метра;
с. рту́ці — сто́лбик рту́ти;
3. столбе́ц, коло́нка ж.;
газе́тныя ~пкі́ — газе́тные столбцы́ (коло́нки);
с. лі́чбаў — столбе́ц (коло́нка) цифр;
4. бот. сто́лбик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Стаўбе́ц, стаўпе́ц (стовбе́ц, стовпе́ц) ‘рыба ялец, Leuciscus leuciscus L.’ (Крыв.), стовпец ‘рыба ялец; рыба пячкур, Gobio gobio’ (на Прыпяці, Жук.), стаўбец ‘пячкур’ (Інстр. 2); з іншым суф. стаўбу́н ‘ялец’ (Янк. 1, 2). Дэрываты з суф. ‑ец ад стоўб, стоўп (гл.). Укр. стовбець, стовпець ‘пячкур; ялец’. Па сведчанні Сабанеева (2, 78 і наст.), пячкур называецца столбец, столбчик наогул па ўсёй паўднёвай Расіі; назва дадзена па брускаватай форме цела і па звычцы ў паўдзённую гарачыню стаяць нерухома каля камянёў і карчоў (гл. таксама Усачова, Слав. ихт. терм., 154); найменні першапачаткова адносіліся да пячкура, а потым перайшлі на яльца з прычыны некаторага падабенства і іх дробных памераў. Інакш ЕСУМ (5, 421), у якім мяркуюць аб змяненні і кантамінацыі назваў тыпу ўкр. ско́блик, ко́вблик, рус. колб, колбе́нь, якія былі набліжаны да стоўб.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)