сто́кер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сто́кер сто́керы
Р. сто́кера сто́кераў
Д. сто́керу сто́керам
В. сто́кер сто́керы
Т. сто́керам сто́керамі
М. сто́керы сто́керах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́кер м., тех. сто́кер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́кер

(англ. stoker)

механічны падавальнік вугалю з тэндэра ў топку паравознага катла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stoker [ˈstəʊkə] n.

1. качага́р, каце́льны машыні́ст

2. механі́чная то́пка, сто́кер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)