сто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сто́к сто́кі
Р. сто́ку сто́каў
Д. сто́ку сто́кам
В. сто́к сто́кі
Т. сто́кам сто́камі
М. сто́ку сто́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сток сцёк, род. сцёку м.;

для сто́ка воды́ для сцёку вады́;

есте́ственные сто́ки дождево́й воды́ прыро́дныя сцёкі дажджаво́й вады́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сток ‘спад, сцёк’ (Ласт., Бяльк.; беласт., Сл. ПЗБ), ‘месца, дзе сходзяцца канцы (вобада, абруча і інш.)’ (ТС), сто́кі ‘крыж, сярэдзіна, паясніца’, ‘падстаўка пад вулей’, ‘сутокі’ (Сцяшк. Сл.), сто́чкі ‘сутокі’ (Жд. 3). Укр. стік, сток ‘сутокі’, рус. сток, сто́ки ‘тс’, польск. stok ‘сутокі, скат, сцёк, ручай’. Да цячы, ток (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сток

1. Паглыбленне на схіле гары, па якому сцякае вада (Слаўг.).

2. Ручаёк ад сцёкавай крыніцы; канава на балоце (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

сток-но́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сток-но́та
Р. сток-но́ты
Д. сток-но́це
В. сток-но́ту
Т. сток-но́тай
сток-но́таю
М. сток-но́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сток-он-Трэнт

т. 15, с. 185

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сто́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сто́кі
Р. Сто́к
Сто́каў
Д. Сто́кам
В. Сто́кі
Т. Сто́камі
М. Сто́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зліў м.

1. (род. злі́ву) (действие) слив, сток;

2. (род. злі́ва) (устройство) слив, сток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кішо́к ’лазаніца звычайная, Lysimachia vulgaris L.’ (Кіс.). Іншая сінанімічная назва лазаніцы звычайнай дрывотнік гаворыць на карысць сувязі кішок з кішка. Словаўтваральную мадэль для назваў лекавых раслін на -oft тыпу любі‑ сток (Сцяцко, Лфікс. паз., 168).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сцёк (род. сцёку) м., в разн. знач. сток;

для сцёку вады́ — для сто́ка воды́;

прамысло́выя сцёкі — промы́шленные сто́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)