сто́йвацца гл. стаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сто́йваюся сто́йваемся
2-я ас. сто́йваешся сто́йваецеся
3-я ас. сто́йваецца сто́йваюцца
Прошлы час
м. сто́йваўся сто́йваліся
ж. сто́йвалася
н. сто́йвалася
Загадны лад
2-я ас. сто́йвайся сто́йвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сто́йваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сто́йвацца несов.

1. зата́иваться;

2. страд. ута́иваться, скрыва́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да стаіцца.

2. Зал. да стойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаі́цца, стаю́ся, сто́ішся, сто́іцца; зак.

1. Схавацца і прытаіцца, імкнучыся застацца незаўважаным; прыціхнуць, зменшыць актыўнасць.

С. за дрэвам.

С. да пары да часу.

2. Не прызнацца ў чым-н.

На гэты раз яна стаілася і нічога не сказала.

|| незак. сто́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)