стаўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стаўны́ стаўна́я стаўно́е стаўны́я
Р. стаўно́га стаўно́й
стаўно́е		 стаўно́га стаўны́х
Д. стаўно́му стаўно́й стаўно́му стаўны́м
В. стаўны́ (неадуш.)
стаўно́га (адуш.)		 стаўну́ю стаўно́е стаўны́я (неадуш.)
стаўны́х (адуш.)
Т. стаўны́м стаўно́й
стаўно́ю		 стаўны́м стаўны́мі
М. стаўны́м стаўно́й стаўны́м стаўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стаўны́ рыб. ставно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стаўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Умацаваны на месцы, нерухомы (пра рыбалоўныя прылады). — А што, Дняпро для цябе толькі? — спытаў Кандрат .. Вось мы ўчора назнарок стаўную сетку ля трох вербаў паставілі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаўны Месца паабапал тачка ў гумне (Азяраны Тур. «Беларуская медычная думка», 1929, № 2—4, 79).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ставно́й рыб. стаўны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́вник м., рыб. стаўны́ не́вад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)