стаячая хваля

т. 15, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

стая́чы, -ая, -ае.

1. Вертыкальны.

С. каўнер.

2. Не праточны, які не цячэ.

Стаячая азярына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́йша, ‑ы, ж.

Стаячая хваля ў водных басейнах.

[Фр. seiche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pillar box [ˈpɪləbɒks] n. BrE, dated пашто́вая скры́нка (стаячая)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стая́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стая́чы стая́чая стая́чае стая́чыя
Р. стая́чага стая́чай
стая́чае		 стая́чага стая́чых
Д. стая́чаму стая́чай стая́чаму стая́чым
В. стая́чы (неадуш.)
стая́чага (адуш.)		 стая́чую стая́чае стая́чыя (неадуш.)
стая́чых (адуш.)
Т. стая́чым стая́чай
стая́чаю		 стая́чым стая́чымі
М. стая́чым стая́чай стая́чым стая́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стая́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стая́чы стая́чая стая́чае стая́чыя
Р. стая́чага стая́чай
стая́чае		 стая́чага стая́чых
Д. стая́чаму стая́чай стая́чаму стая́чым
В. стая́чы (неадуш.)
стая́чага (адуш.)		 стая́чую стая́чае стая́чыя (неадуш.)
стая́чых (адуш.)
Т. стая́чым стая́чай
стая́чаю		 стая́чым стая́чымі
М. стая́чым стая́чай стая́чым стая́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Kléiderständer

m -s, - ве́шалка (стаячая)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stéhlampe

f -, -n стая́чая ля́мпа, таршэ́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стая́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяпер. ад стаяць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў вертыкальным становішчы. [Цётка] адзела цёмную сукенку з стаячым каўнерыкам, новыя чаравікі. Арабей. // Які прызначаны для стаяння. Стаячая лямпа. □ [Валодзя] перавёў позірк на Стася, які ўжо сядзеў на маленькай стаячай лесвіцы, накшталт тых, што бываюць у бібліятэках. Шамякін. // Які не рухаецца. [Дзеці] баяліся ўбачыць стаячага бусла. Васілевіч.

3. у знач. прым. Не праточны (пра ваду). [Віця] хацеў пакупацца. Скочыў. А вада ў канаве стаячая, затхлая. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tümpel

m -s, - твань, дрыгва́, стая́чая вада́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)