стая́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стая́нкавы стая́нкавая стая́нкавае стая́нкавыя
Р. стая́нкавага стая́нкавай
стая́нкавае		 стая́нкавага стая́нкавых
Д. стая́нкаваму стая́нкавай стая́нкаваму стая́нкавым
В. стая́нкавы (неадуш.)
стая́нкавага (адуш.)		 стая́нкавую стая́нкавае стая́нкавыя (неадуш.)
стая́нкавых (адуш.)
Т. стая́нкавым стая́нкавай
стая́нкаваю		 стая́нкавым стая́нкавымі
М. стая́нкавым стая́нкавай стая́нкавым стая́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стая́нкавы, см. стая́начны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стая́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стаянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стая́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Прыпынак у час руху.

С. аўтобуса.

2. Месца, дзе размяшчаюцца на час прыпынку, на часовае жыхарства.

С. геолагаў.

С. добра прыстасавана для адпачынку.

3. Месца, дзе часова стаіць транспарт.

С. асабістых машын забаронена.

4. Месца пасялення людзей каменнага веку.

|| прым. стая́начны, -ая, -ае і стая́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стоя́ночный стая́нкавы, стая́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)