ста́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тое, што і забастоўка.

Усеагульная с.

|| прым. ста́чачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ста́чка ста́чкі
Р. ста́чкі ста́чак
Д. ста́чцы ста́чкам
В. ста́чку ста́чкі
Т. ста́чкай
ста́чкаю		 ста́чкамі
М. ста́чцы ста́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ста́чка ж. ста́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́чка​II (забастовка) ста́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́чка​I ж. сшыва́нне, -ння ср.; см. ста́чивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Арганізаванае масавае спыненне работы; забастоўка. Усеагульная стачка. Стачка докераў. □ Рабочыя пачынаюць пераходзіць ад эканамічных стачак да стачак палітычных, да арганізацыі палітычных дэманстрацый пад баявым лозунгам «Далоў самадзяржаўе!». «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Стачка, гл. Забастоўка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

стачка

т. 15, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ста́чка ж.

1. Streik m -(e)s, -s;

усеагу́льная ста́чка Generálstreik m;

ста́чка ў знак пратэ́сту Protéststreik m;

арганізава́ць ста́чку stréiken vi, in den Streik tréten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Люксембургская стачка 1942 4/460

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)