статус - Пошук

ста́тус, -у, м. (афіц.).

Прававое становішча, а таксама наогул становішча, стан.

Прававы с. грамадзяніна.

Паселішчу прысвоены с. горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́тус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́тус, -су м. ста́тус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́тус ста́тус, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́тус, ‑а, м.

У міжнародным праве — становішча, стан. Дыпламатычны статус. Статус незалежнасці дзяржавы.

[Лац. status.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

статус

т. 15, с. 169

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ста́тус м юрыд Státus m -;

прававы́ ста́тус Réchtsstatus m, Réchtsstellung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ста́тус

(лац. status)

прававое становішча, стан (напр. дыпламатычны с., с. незалежнай дзяржавы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ста́тус-кво́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́тус-кво́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum