статацы́сты

(ад гр. statos = які стаіць + цыста)

1) слыхавыя пузыркі, органы раўнавагі беспазваночных жывёл;

2) клеткі раслін, у якіх утвараюцца статаліты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

статацы́ста

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. статацы́ста статацы́сты
Р. статацы́сты статацы́стаў
статацы́ст
Д. статацы́сце статацы́стам
В. статацы́сту статацы́сты
Т. статацы́стай
статацы́стаю		 статацы́стамі
М. статацы́сце статацы́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)