ста́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ста́тарны ста́тарная ста́тарнае ста́тарныя
Р. ста́тарнага ста́тарнай
ста́тарнае		 ста́тарнага ста́тарных
Д. ста́тарнаму ста́тарнай ста́тарнаму ста́тарным
В. ста́тарны (неадуш.)
ста́тарнага (адуш.)		 ста́тарную ста́тарнае ста́тарныя (неадуш.)
ста́тарных (адуш.)
Т. ста́тарным ста́тарнай
ста́тарнаю		 ста́тарным ста́тарнымі
М. ста́тарным ста́тарнай ста́тарным ста́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ста́тарны ста́торный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да статара, з’яўляецца статарам. Статарная абмотка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нерухомая частка электрычнай машыны ротарнага тыпу.

|| прым. ста́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стата́рны

(лац. statarius)

нерухомы;

с-ае чытанне — навучальнае чытанне тэксту з падрабязным яго разглядам (параўн. курсорны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ста́торный ста́тарны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курсо́рны

(лац. cursorius = беглы)

паспешны;

к-ае чытанне — хуткае чытанне тэксту без падрабязнага яго разгляду (параўн. статарны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)