стасо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стасо́ўваю |
стасо́ўваем |
| 2-я ас. |
стасо́ўваеш |
стасо́ўваеце |
| 3-я ас. |
стасо́ўвае |
стасо́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
стасо́ўваў |
стасо́ўвалі |
| ж. |
стасо́ўвала |
| н. |
стасо́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
стасо́ўвай |
стасо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
стасо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
стасо́ўваць несов., карт. стасо́вывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да стасаваць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стасо́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да стасавацца 1.
2. Зал. да стасоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)