ста́ртава-фі́нішны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ста́ртава-фі́нішны |
ста́ртава-фі́нішная |
ста́ртава-фі́нішнае |
ста́ртава-фі́нішныя |
| Р. |
ста́ртава-фі́нішнага |
ста́ртава-фі́нішнай
ста́ртава-фі́нішнае |
ста́ртава-фі́нішнага |
ста́ртава-фі́нішных |
| Д. |
ста́ртава-фі́нішнаму |
ста́ртава-фі́нішнай |
ста́ртава-фі́нішнаму |
ста́ртава-фі́нішным |
| В. |
ста́ртава-фі́нішны (неадуш.)
ста́ртава-фі́нішнага (адуш.) |
ста́ртава-фі́нішную |
ста́ртава-фі́нішнае |
ста́ртава-фі́нішныя (неадуш.)
ста́ртава-фі́нішных (адуш.) |
| Т. |
ста́ртава-фі́нішным |
ста́ртава-фі́нішнай
ста́ртава-фі́нішнаю |
ста́ртава-фі́нішным |
ста́ртава-фі́нішнымі |
| М. |
ста́ртава-фі́нішным |
ста́ртава-фі́нішнай |
ста́ртава-фі́нішным |
ста́ртава-фі́нішных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)