старпа́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: старэйшы памочнік капітана (у 2 знач.).

|| прым. старпа́маўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старпа́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старпа́м старпа́мы
Р. старпа́ма старпа́маў
Д. старпа́му старпа́мам
В. старпа́ма старпа́маў
Т. старпа́мам старпа́мамі
М. старпа́ме старпа́мах

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старпа́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старпа́м старпа́мы
Р. старпа́ма старпа́маў
Д. старпа́му старпа́мам
В. старпа́ма старпа́маў
Т. старпа́мам старпа́мамі
М. старпа́ме старпа́мах

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старпа́м м., мор. (ста́ршы памо́чнік) старпо́м (ста́рший помо́щник)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)