старнава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. старну́ю старну́ем
2-я ас. старну́еш старну́еце
3-я ас. старну́е старну́юць
Прошлы час
м. старнава́ў старнава́лі
ж. старнава́ла
н. старнава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час старну́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старнава́ць несов., с.-х., обл. сторнова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сторнова́ть несов., с.-х., обл. старнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)