Старасе́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Старасе́к
Р. Старасе́ка
Д. Старасе́ку
В. Старасе́к
Т. Старасе́кам
М. Старасе́ку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Старасек (в., Любанскі р-н) 1/216; 10/57

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)